تفاوت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی

تفاوت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی در آیتم های مختلفی خلاصه می شود، این دو محصول قابلیت های زیادی دارند.

اما اساس طراحی آن ها متفاوت بوده و باعث شده تا هر کدام به صورت انحصاری برای موارد خاصی مورد استفاده قرار گیرند، اما در نهایت می توان گفت، که ترانس ها به منظور ایجاد تغییر در ولتاژ و جریان نیروی الکتریسته طراحی شده اند و با وجود ایشان می توانیم به شکلی ایمن اتصالات و ارتباط های مربوط به برق را برقرار سازیم.

در این مقاله از ابعاد مختلف این دو ترانسفورماتور را ارزیابی و بررسی خواهیم نمود، لطفا ما را همراهی نمایید.

بررسی تفاوت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی از لحاظ عملکرد

ارزیابی تفاوت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی در ابعاد مختلف سبب شفافیت بیشتر شده و بهتر می توانیم با این دو تجهیز کاربردی آشنا شویم. آیتم های زیر به خوبی تفاوت آن ها را از لحاظ عملکرد بیان می کنند؛

1. پایداری حرارتی: ترانس های روغنی نرمال در دماهای بالا قابل انتقال حرارت نیستند و ممکن است از کار بیفتند. از طرف دیگر، ترانس های روغنی از لحاظ عملکرد دارای پایداری حرارتی بالاتری بوده و در دماهای بالا به خوبی عمل می نمایند.
2. مقاومت به اکسیداسیون: نمونه نرمال به سرعت اکسیده می شود و با اخلال تشکیل رسوب مواجه می گردد. اما نمونه روغنی از لحاظ عملکرد مقاومت بیشتری به اکسیداسیون دارد و در طولانی مدت قابل استفاده می باشند. این آیتم جزو مهم ترین اختلاف این 2 ترانس است.
3. پایداری شیمیایی: ترانس های روغنی نرمال به صورت شیمیایی با برخی از مواد واکنش خواهند داد و با تغییر در ویژگی های مواجه می گردند. اما ترانس های روغنی از لحاظ عملکرد مقاومت شیمیایی بالاتری دارند و کمتر وارد واکنش های شیمیایی می شوند.
4. عمر مفید: نمونه نرمال این ترانس معمولاً عمر مفید کوتاه تری داشته و نیاز به تعویض مکرر دارند. اما نمونه روغنی آن، نه تنها از لحاظ عملکرد عمر مفید بیشتری دارند و می توانند برای مدت طولانی تری استفاده شوند، بلکه میزان استهلاک آن ها کمتر است.

نتیجه ی بررسی تفاوت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی این است، که نمونه روغنی از لحاظ عملکرد بهتر بوده و از استحکام بیشتری بهره مند می باشد و با استقبال بیشتری مواجه شده است.

 تفاوت های مهم ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی

یکی دیگر از آیتم هایی که ما را در خصوص تفاوت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی یاری می دهد، ویژگی های فنی این دو محصول خواهد بود. هر دو ترانس به دلیل ساختار منحصر به فردی که دارند و همین عامل سبب شده، تا شاهد تفاوت های مهمی در این دو محصول باشیم؛

1. رانش الکتریکی: ترانس های روغنی نرمال دارای رانش الکتریکی بالا هستند که می تواند منجر به از دست دادن توان و افت ولتاژ در طول خطوط انتقال باشد. در ترانس های روغنی اصلاح شده، رانش الکتریکی به حداقل می رسد و از از دست دادن توان جلوگیری می کند.
2. کیفیت روغن: ترانس های روغنی نرمال برای عملکرد خود نیاز به روغن با کیفیت بالا دارند. در صورتی که کیفیت روغن ترانس کاهش یابد، اثرگذاری مناسبی خواهد داشت. در ترانس های روغنی اصلاح شده، مقدار کمتری روغن استفاده می شود و سبب کاهش فشار وارده ناشی از روغن شده است. اختلاف این 2 ترانس به این آیتم نیز وابسته است.
3. حفاظت: ترانس های روغنی اصلاح شده دارای سیستم حفاظتی هوشمند هستند که می تواند خرابی های ناخواسته مرتبط با اشکالات هوا و زمین را تشخیص دهد و متوقف سازد. در حالی که ترانس های روغنی نرمال برای حفاظت در مقابل اینگونه خرابی ها به اندازه کافی محدود هستند.
4. قابلیت حمل و نقل: ترانس های روغنی اصلاح شده به دلیل کاهش حجم و وزن روغن، به راحتی قابل حمل و نقل هستند. این در مقابل ترانس های روغنی نرمال که برای جابجایی نیاز به وسایل حمل و نقل سنگین تر دارند، یک مزیت است.

به طور کلی، ترانس های روغنی اصلاح شده نسبت به ترانس های روغنی نرمال کارآمدتر و محافظتی بیشتری دارند. با این حال، برای استفاده از هر نوع ترانس های روغنی در محیط های خاص، مطالعه دقیق توصیه می شود. این تعاریف تفاوت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی را بهتر نشان می دهد.

بررسی مزایا و معایب ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی

در بررسی تفاوت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی می توانیم به مزایا و معایب این دو محصول نیز اشاره کنیم؛

·         مزایای ترانس های روغنی نرمال:

1. هزینه کمتر: ترانس های روغنی نرمال عموماً ارزانتر از ترانس های روغنی از لحاظ قیمت هستند. بنابراین، در صورتی که بودجه محدودی دارید، می توانید از آن ها استفاده کنید.
2. بهره وری حرارتی بالا: ترانس های روغنی نرمال معمولاً دارای بهره وری حرارتی بالا هستند، به این معنی که می توانند حرارت را به خوبی منتقل کنند. این آیتم از جمله مهم ترین اختلاف این 2 ترانس می باشد.
3. موجودیت عمده: این محصول به طور گسترده ای در بازار موجود بوده و دسترسی به آن آسان است.

بیشتر بخوانید: ترانس افزاینده

·         معایب ترانس های روغنی نرمال:

1. پایداری حرارتی پایین: ترانس های روغنی نرمال در دماهای بالا قابل انتقال حرارت نیستند و ممکن است از کار بیفتند.
2. مقاومت به اکسیداسیون پایین: این محصول به سرعت اکسیده می شوند و همیشه یک سری رسوب در اتصالات آن وجود دارد.
3. عمر مفید کوتاهتر: ترانس های روغنی نرمال معمولاً عمر مفید کوتاه تری دارند و نیاز به تعویض مکرر پیدا می کنند. حضور معایب در کنار مزایا درک بهتری نسبت به تفاوت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی به ما ارائه خواهد داد.

·         مزایای ترانس های روغنی:

1. پایداری حرارتی بالا: ترانس های روغنی از لحاظ عملکرد دارای پایداری حرارتی بالاتری هستند و در دماهای بالا به خوبی عمل می کنند.
2. مقاومت به اکسیداسیون بالا: ترانس های روغنی از لحاظ عملکرد مقاومت به اکسیداسیون بالاتری دارند و در مدت طولانی تر قابل استفاده می باشند. این نکته یکی دیگر از تفاوت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی می باشد.
3. پایداری شیمیایی بالا: ترانس های روغنی از لحاظ عملکرد مقاومت شیمیایی بالاتری دارند و میزان واکنش دهی آنان کمتر است.

·         معایب ترانس های روغنی:

1. هزینه بالا: ترانس های روغنی از لحاظ قیمت عموماً گرانتر از ترانس های روغنی نرمال هستند.
2. محدودیت در دسترسی: ترانس های روغنی در بازار کمتری وجود داشته و گاهی تامین آن ها با یک سری مشکلات همراه است.

آیتم های بالا مزایا و معایبی هستند، که اختلاف این 2 ترانس را به خوبی تشریح می نمایند‌.

عوامل اثر گذار بر کیفیت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی

یکی از مهم ترین شاخصه ها که تفاوت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی را بیان می کند، کیفیت این دو ترانس است. البته لازم بوده، تا عوامل اثر گذار بر کیفیت ترانس ها را بررسی نماییم؛

1. نوع روغن: نوع روغن مورد استفاده در ترانسفورماتور، مهمترین عامل بر کیفیت آن است. روغن های خاصی وجود دارند، که از استاندارد های لازم جهت استفاده در ترانسفورماتورها بهره مندند. استفاده از روغن مناسب با کیفیت مطلوب می تواند عمر مفید ترانسفورماتور را افزایش دهد و عملکرد بهینه آن را تضمین نماید.
2. وضعیت روغن: وضعیت فیزیکی و شیمیایی روغن درون ترانسفورماتور نیز اهمیت دارد. روغن باید تمیز و بدون ذرات معلق باشد و ویژگی های شیمیایی آن مانند اندازه ذرات، اسیدیته، ترکیبات آب و غیره در حد مطلوب باشد. برای حفظ وضعیت روغن، تست های منظمی مانند تست (DGA) و تست (OFT) وجود دارد، که بایستی در بازه زمانی مختلف انجام شوند. عدم سلامت روغن در ترانس ها ، کاهنده کیفیت بوده و نوعی اختلاف این 2 ترانس خواهد بود.
3. دما: دما نیز از عوامل مهم در کیفیت ترانسفورماتورهای روغنی است. دماهای بسیار بالا یا بسیار پایین می توانند روی عملکرد و عمر مفید ترانسفورماتور تأثیر بگذارند. بنابراین، کنترل دما و استفاده از سیستم های خنک کننده مناسب می تواند به حفظ کیفیت ترانسفورماتور کمک کند.
4. نگهداری و نظافت: نگهداری و نظافت مناسب ترانسفورماتور نیز بر کیفیت آن تأثیر دارد. تمیز نگه داشتن قطعات، جلوگیری از تراکم ذرات و رسوبات، تعویض منظم روغن و انجام تست های منظم برای بررسی وضعیت روغن و ترانسفورماتور می تواند به حفظ کیفیت و عمر مفید ترانسفورماتور کمک کند.

این عوامل تنها برخی از عواملی هستند که می توانند بر کیفیت ترانسفورماتورهای روغنی تأثیر بگذارند. برای حفظ کیفیت و عملکرد بهینه ترانسفورماتور، بهتر است دستورالعمل ها و توصیه های تولید کننده را دنبال کنید و نظارت و نگهداری منظم را انجام دهید.

کلام آخر

در این مقاله به ارزیابی تفاوت ترانس های روغنی نرمال و ترانس های روغنی پرداختیم. این دو محصول کارایی زیادی دارند، با وجود وجه اشتراک های فراوان، یک سری تفاوت ها نیز برایشان تعریف می شود. هر دو این محصول با کیفیتی بسیار بالا توسط مجموعه طاها ترانس تولید شده و عرضه می گردد.

اگر در جست و جوی تامین این کالا هستید، طاها ترانس جزو بهترین تولید کنندکان و عرضه کنندگان می باشد. قطعا با کسب اطلاعات کافی در خصوص اختلاف این 2 ترانس بهتر می توانید محصول مورد نیازتان را خریداری نمایید.